WESLEY

Wesley is al sinds 2019 bij Yeppe en is daarnaast officieel overgenomen door een school waar hij fulltime werkt als wiskunde docent. We stellen Wesley een aantal vragen:

Wat was je eerste project bij Yeppe?

Volgens mij was het een havo wiskunde A examentraining met mijn eigen lesmateriaal wat ik voor nationale examentraining had ontwikkeld. Ik weet niet meer waar het was, maar ik heb heel Nederland gezien als studiebegeleider. Dat is zeker leuk aan het werk als Yepper.

Wat vind je het leukste aan werken in het onderwijs?

Elke dag is anders. De jongeren geven mij onwijs veel energie. Ik kom altijd met een goed humeur en goed gevoel thuis. Ik vertel altijd mijn familie hoeveel ik van mijn werk houd als ze vragen hoe het nou is om in het onderwijs te werken. Ik heb echt het gevoel dat ik zinvol bijdraag aan de samenleving, aan de ontwikkeling van de leerlingen en dat geeft gewoon een goed gevoel.

Wat vind je het meest uitdagend aan werken in het onderwijs?

Elke dag is anders. Both a blessing and at times, a burden. Je moet erg flexibel zijn, kunnen schakelen. Op sommige dagen kunnen zelfs de engeltjes uit de klas een uitdagende houding vertonen en de bengeltjes kunnen je aangenaam verrassen. Blijf positief, sta open en ga die dialoog aan. Wederzijds respect is hier belangrijk. Geef ze autonomie over hun leerproces, maar wel binnen de kaders die een les productief maken. Duidelijke afspraken maken, maar soms juist loslaten. Dit varieert heel erg per leerjaar en leerling. Je bent de hele dag met mensen bezig, mensen die zelf nog de wereld aan het uitvogelen zijn.

En je gaat starten met de master lerarenopleiding om bevoegd te worden om voor de klas te staan. Hoe tof! Hoe is dit ontstaan?

Simpelweg door mijn liefde voor het vak en de energie die ik ontleen aan de leerlingen. Elke dag is zo leuk, ik heb een beroep gevonden wat ik waarschijnlijk nog tientallen jaren kan beoefenen.

Tot slot; wat zou je studenten of starters die twijfelen aan een carrière in het onderwijs willen meegeven?

Als je maar vaak genoeg je voet in de spreekwoordelijke onderwijsvijver dipt dan durf je vanzelf de sprong te wagen. Ik heb het jaren als bijbaantje gedaan, en het voelde nooit als werk. Als je het niet zeker weet, dat is niet erg. Je vindt vanzelf wel je weg (terug naar het onderwijs ;). )